

© Concentra - GVA Citta Metropool, 18 juni 2016 , blz. 32
beschrijft Rita. “Mijnman heeft er het dak afge-
haald en er een doorzichtige koepel op geplaatst.
Aan eenmuur van het vroegere pakhuis hangt nog
een takel met katrolblok, waarmee de goederen
naar bovenwerden gehesen of werden neergela-
ten. En beneden is er nog een gewelfde kelder. In de
jaren twintig van de vorige eeuw is het huis in han-
den gekomen van de familie Gerharz-Delvaux, die
hier onder meer paardenstallen had.”
Op de binnenplaats heb je ook zicht op de overdekte
terrassen aan de achterzijde van het gebouw. “Na
de TweedeWereldoorlogwerd het huis in apparte-
menten verdeeld. Er was in die tijd veel nood aan
woningen. Toenwe het kochten, zag je boven nog
de dichtgemaakte balkons, waar zich ondermeer de
badkamers bevonden. Mijnman heeft die platen er
afgehaald en er glazen ramen ingezet.”
Een hele verbetering. De lichte balkons lijken ge-
woon bij het huis te horen, hoewel ze er pas in de
jaren tachtig zijn opgezet. Rita’smanDirk heeft ook
ijzeren deuren gemaakt, volgens de patronen van
de oorspronkelijke deuren in de inkomhal. Dat is
ook de charme van het hele huis: hoewel het niet
volledig authentiek is, is hij erin geslaagd omhet in
de oorspronkelijke stijl te restaureren. Zo heeft hij
ook een gigantische koepel gemaakt voor een ruim-
te die de verbinding vormt tussen de feestzaal be-
neden en de binnenplaats, met de hulp van kunst-
smid en vriend Carl Muylle. Dat deman creatief is,
zienwe in de hele inrichting van het huis. Van de
tegelvloeren tot de deuren, Dirk heeft er de hand in
gehad. Overal hangen ook zijn schilderijen, wat het
huis een heel persoonlijke touch geeft.
Opvolging verzekerd
Via de trap in het achtergelegen pakhuis, waar je
nog de twee luiken ziet waarlangs de goederen
in de kelder werden gelaten, kom je in de gro-
tere feestzaal terecht. Hier kunnen zo’n honderd
gasten zitten. Ook de keuken is er gelegen, waar
tegenwoordig niet meer Rita zelf maar haar zoon
Maximiliaan achter de kookpotten staat. “Als kind
was ik hier al aan het opdienen in de zaak, samen
met mijn broer”, vertelt hij. “Eerst haddenwe al-
leen de feestzaal beneden enwas de keuken nog
op de bovenste verdieping gelegen. Dat beteken-
de heel wat trappen lopenmet bordjes in de hand
(lacht)
. Uiteindelijk ben ik een opleiding hotel-
management gaan volgen en ben ik stilaan in de
keuken terechtgekomen. Ik ben er dus een beetje
ingerold. Het is eigenlijk door mijn komst dat de
zaak is uitgebreid.”
Sinds januari is Caroline Van Cauwenberghe er-
bij gekomen. “Ik kendeMax al jaren en ben hem
toevallig tegengekomen toen ik professioneel
een nieuwe richtingwou uitgaan”, vertelt ze. “We
hebben eerst eventjes proefgedraaid, maar zijn er
nu al enkelemaanden samen ingevlogen.”
En blijft het allemaal bij hetzelfde in de toekomst?
“Dat wetenwe nog niet. De huidige formulewerkt
alleszins goed, dus is er voorlopig geen reden om
te veranderen. Enwat de toekomst brengt, dat
zienwe dan nogwel.”
■
“Als kind diende ik
hier al in de zaak op,
samen met mijn broer”
zoon Maximiliaan
Links:
Caroline en
Maximilaan
staan in de
keuken achter de
kookpotten.
Rechts:
De feestzaal met
de feesttafel voor
dertig personen.
INFO:
De Lokeend
Generaal
Belliardstraat 11
2000 Antwerpen
03-231.80.16
www.lokeend.be